Ik heb niet erg veel tijd, dus bij wijze van nota:
De decompositiemethode, met als z'n goede en kwade kanten, heeft een aantal nevenvormen. Gewoonlijk, en liefst, gebruik ik de twofold- of omegamethode. Hier bepaal je de referentiegroep voor de coëfficiënten, eventueel via gewichten.
Een andere methode is threefold, waarbij dezelfde groep de geïsoleerde bèta en gemiddelde waarde heeft. Dit heeft het voordeel dat het gemakkelijker te plotten is (zie presentatie). Het nadeel is dat er een restterm is die men CE of CxE noemt, en die interacties aangeeft. Helaas paashaas, die term is nauwelijks op een zinvolle manier te interpreteren.
